Voor wie doe jij het eigenlijk?

Kees Postma
28 okt
2 minuten om te lezen

Het grote terugkijken kan bijna beginnen. Nog een week of 8 en dan ben ik voorganger af. Dat zal even wennen zijn na periodes bij de Tramore Bible Church (2009-2013), Nehemia Dokkum (2015-2022) en de VBG Burgum (2020-2025).

Bij terugkijken kijk je niet alleen over je schouder, maar ook naar binnen. Voor wie deed ik het eigenlijk? Een paar honderd preken, tientallen lange gesprekken, duizend vergaderingen, brandjes blussen, vuurtjes starten. Straatprediking ergens in een drukke Ierse straat, een flyer proppen in een Friese brievenbus. Ging het altijd om het evangelie of ging het ook om mijzelf?

Je moet jezelf ook niet te serieus nemen natuurlijk. In plaats van over je schouder of naar binnen kun je beter naar boven kijken naar Diegene die uiteindelijk alles mogelijk heeft gemaakt en ook exact weet wat het onderliggende motief al die tijd was.

Soms kan een verhaal ook helpen om je motieven te toetsen. Ik las het gister in een boek van Tim Keller, die het weer heeft geleend van Charles Spurgeon, die het weer hertaalde vanuit een werk van Maarten Luther die op zijn beurt....ach, wie zal het zeggen wie de originele bron is. Wellicht is het de Heer zelf. Hij spreekt nogal eens door verhalen heen. Misschien heb je er wat aan. Veel succes met de introspectie!

De gelijkenis van de winterpeen en de zwarte hengst

Er was eens een tuinman en in zijn tuin groeide een enorme winterpeen. Dus ging hij daarmee naar zijn koning en zei: 'Mijn heer, dit is de grootste winterpeen die er in mijn tuin ooit gegroeid is of groeien zal. Daarom wil ik hem u aanbieden als blijk van mijn liefde en achting voor u'.

De koning was geroerd en zag het hart van deze man, en toen dee weer wilde gaan zei de koning: 'Wacht! Je bent duidelijk een goede rentmeester van de aarde. Een stuk land van mij ligt precies naast het jouwe. Ik wil het jou schenken, zodat je het allemaal bewerken kunt.' En de tuinman was verrast en verheugd en ging vol blijdschap naar huis.

Maar aan het hof van de koning was een edelman die dit alles gehoord had. En hij zei: 'Wel, wel! Als je dat voor een winterpeen kunt krijgen - wat dan als je de koning iets veel mooiers geeft?'. Dus kwam de edelman de volgende dag voor de koning met een fraaie zwarte hengst. Hij boog diep en zei: 'Mijn heer, ik fok paarden en dit is het prachtigste paard da ik ooit gefokt heb of fokken zal. Daarom wil ik het u aanbieden als blijk van mijn liefde en achting voor u'.

De koning zag zijn hart, zei dankjewel, nam het paard en stuurde hem weg. De edelman stond perplex. Toen zei de koning: 'Ik zal het je uitleggen. Die tuinman gaf mij de winterpeen, maar jij gaf jouzelf het paard.