Cijfer jij jezelf weg als God je een kans geeft?

Het was een woensdagavond en er hing spanning in de lucht. Tenminste, in de lucht die zich klam rondom mij verspreidde. Ik ademde oppervlakkig, voelde een knoop in mijn maag, had zweethanden en zo’n spiertrilling rond mijn linkeroog die er heel gek uitziet door de ogen van anderen. Hopeloos. Slecht getimed! Een twintig paar ogen keken nieuwsgierig naar deze Fries die behoorlijk ver buiten zijn comfort-zone opereerde.

Drie dagen daarvoor zweefde ik nog blijmoedig door het kantoor van Athletes in Action in Groningen. Ik was namelijk die dag, voor het eerst in mijn leven, gevraagd om ergens te gaan spreken. Niet voor de spiegel of een groep koeien, maar voor echte mensen van vlees en bloed. Of ik het evangelie even wilde uitleggen aan een paar handenvol tieners in Bunschoten-Spakenburg.

Of ik het evangelie even wilde uitleggen aan een paar handenvol tieners in Bunschoten-Spakenburg.

Het was in de beginjaren van mijn geloofsleven, ik zal een jaar of vierentwintig zijn geweest. Het jaar 2006. Opgetogen stapte ik die woensdag in de auto om voor € 25,00 sprekersvergoeding ruim driehonderd kilometer heen en terug te rijden. Maar toen ik eenmaal de verschillende provinciegrenzen passeerde, zakte de moed mij telkens meer in de schoenen. Waar was ik aan begonnen? Hoe kon ik zo stom zijn om te denken dat ik dat wel even zou fiksen? Ik hou er toch helemaal niet van om voor groepen mensen te staan?

De groep en leiders ter plekke waren buitengewoon genadig. Ik weet niet meer wat ik precies heb gezegd, maar op de oproep om Jezus toch aan te nemen als hun Verlosser staken vijf jongeren hun handen omhoog. Misschien deden ze dat elke week, wie zal het zeggen, maar ik vond het magisch. Ik was naderhand euforisch, of misschien alleen opgelucht dat het er op zat. God had me in ieder geval een mogelijkheid gegeven om voor Hem aan de slag te gaan en blijkbaar had ik er iets van kunnen maken. Misschien was ik op weg naar grote dingen!

Ook in Zijn tijd op aarde gaf Jezus Zijn vrienden mogelijkheden. Lees nu maar even Lucas 10: 1-24 voordat je verder leest op deze pagina.

Goed dat je terug bent!

Hierna wees de Heere nog zeventig anderen aan en zond hen twee aan twee voor Zijn aangezicht uit naar iedere stad en plaats waar Hij komen zou (Luc. 10:1).

Tweeënzeventig anonieme mannen staan te trappelen van ongeduld. We zullen hun namen nooit kennen. Het ging namelijk ook niet om hen, maar om de Godsman die ze vertegenwoordigden.

Ze hebben zojuist een prachtige mogelijkheid gekregen van Jezus. Het zal niet makkelijk worden, maar toch, gekozen worden door Jezus om er twee aan twee op uit te gaan zorgt ervoor dat de adrenaline door het lijf giert. De briefing van de Meester is summier. Daar kom je tegenwoordig niet meer mee weg. Als werknemer van European Christian Mission kom ik soms langszij bij kandidatenprocedures voor nieuwe zendelingen in Europa.

De briefing van de Meester is summier. Daar kom je tegenwoordig niet meer mee weg.

Hedendaagse volgelingen willen van de hoed en de rand weten voor ze eropuit gaan. ‘Heer, als U zegt geen reiszak mee te nemen bedoelt U dan ook: geen heuptasje? Ik heb er namelijk net een aangeschaft bij de christelijke boekwinkel, waar van die leuke pocketbijbeltjes in passen.’ ‘Heer, als ik nog één ding mag vragen: dat over dat binnengaan in huizen en eten wat je wordt voorgezet… Ik heb een spastische darm en als ik aardappelen krijg voorgeschoteld, heeft dat in zo’n huis van vrede nogal een explosief effect, wat de kansen op bekeringen in andere huizen weer in de weg kan gaan zitten.’ ‘Nog één ding Heer; mag ik zelf mijn tweetal wel kiezen? Er zitten er een paar tussen hier die ik nog ken van de lagere school, ik ervaar geen klik met hen’.

De tweeënzeventig hoor je dat soort mitsen en maren niet aan Jezus’ voeten leggen. Ze pakken de mogelijkheid die Jezus hun geeft met beide handen aan en gaan op weg. Bij terugkomst zullen ze vol blijdschap delen wat er allemaal mogelijk is wanneer je in Jezus’ naam de hand aan de ploeg slaat.

Een oud lied zegt het mooi. Probeer die oude woorden maar eens te ontleden.

Grijp toch de kansen, door God u gegeven!

Kort is uw zijn hier, de tijd snelt daarheen.

Wat toch blijft over, o zeg, van dit leven?

D’ arbeid der liefde, gedaan om u heen.

Niets is hier blijvend, niets is hier blijvend,

alles, hoe schoon ook, zal eenmaal vergaan;

maar wat gedaan werd uit liefde tot Jezus

dat houdt zijn waard’ en zal blijven bestaan

Waar kun jij vandaag een mogelijkheid die door Jezus wordt geschonken verzilveren? Kijk maar eens goed om je heen en je zult zien dat de wereld aan Zijn voeten ligt – en daardoor ook een beetje aan de jouwe. In het Oude Testament lezen we dat God door een ezel spreekt. Mijn simpele redenatie is dat Hij het dan ook prima door jou en mij kan. Ook al ben je geen prater, niet getreurd. Liefde bestaat met name uit daden, in Jezus’ naam gedaan voor het welzijn van anderen. Dus stap op woensdagavond in je auto en rij een paar honderd kilometer voor een eerste opdracht, of trappel van ongeduld op een vrijdagochtend, en laat je gebruiken door Jezus die je genoeg mogelijkheden schenkt om Hem te representeren in een wereld die smacht naar goed nieuws.

Dit verhaal wordt onderdeel van mijn nieuwe boek: Doen als Jezus- De Man die alles veranderde . Bestel het boek alvast hier: Doen als Jezus

Abonneer je op mijn blogs via het formulier bovenaan mijn homepage en mis niks!