Over Douwe Bob en Zionisme

Nog maar een maand geleden stond ik in Sneek te genieten van een concert van Douwe Bob. Met name het nummer 'Gabriel' (prachtige Joodse naam!) over zijn stilgeboren zoontje raakte mijn gevoelige snaar.

Nu rijdt hij waarschijnlijk, in de hitte, achter geblindeerde ramen door Duitsland of Frankrijk, omdat door een misverstand of verkeerd begrip van een term hij zijn leven niet meer zeker lijkt te zijn. De beste man speelde nota bene bij de opening van het Nationaal Holocaustmuseum waar je een speld kon horen vallen.

Het vertrouwen in de politiek daalt bij mij op zo'n moment wel naar een dieptepunt. Iedereen buitelt weer over elkaar heen om er schande van te spreken. Willen scoren richting eind oktober, door overal Jodenhaat op te plakken, zal de VVD vast wat stemmen opleveren, maar doet ze bij mij ook heel wat sympathie verliezen.

Wanneer je alleen maar bezig bent met jezelf, zul je nooit iets voor een ander betekenen

Ik zou willen dat de heren en dames politici die in hun oren gaan knopen. Misschien kan Douwe het op muziek voor ze zetten in een vier-akkoorden-oorwurm. Dan is er nog tijd genoeg om een andere toon aan te slaan, het is nog niet te laat.