De drol en de dominee

Kees Postma
16 okt
2 minuten om te lezen

Ik wilde u niet laten schrikken, mevrouw. Het was ook wel een beetje ongelukkig voor u dat ik juist vandaag besloot om mijn sta/zit bureau naar 1.20m te stuwen. Daardoor heb ik de hele dag zicht op de straat. Ik had namelijk gelezen dat je per dag staande zo'n 150 calorieën meer verbrand, met mijn woeste werk-ethos is dat zo'n vier kilo buikvet op jaarbasis.

Om 08.45 gebeurt er niet zoveel aan de Kolfbaan in Burgum. Toch zag ik u, vanuit mijn ooghoek, langskomen met een vrolijke bruine viervoeter (merk & type laat ik vanwege AVG even achterwege). U wilde graag verder, maar hij wilde nog even iets downloaden op het gras.

Ik zag u twijfelen. Het miezerde inderdaad, het is hondenweer. Tijd voor koffie. Hij bleef maar zitten en gaan. Vanavond mag hij/zij geen pan bruine bonen uitlikken schat ik zo in.

Toen gebeurde het. U had geen zin uw blauwe schepje naar de grond te brengen. U keek ietwat schichtig om u heen. Op nr. 70 leek ik er geen leven te zijn, op nr. 72 ook niet. Maar daar ging het mis. Een uit de kluitengewassen dominee was daar staande zojuist bezig wat overdenkingen te schrijven voor op Camping het Beloofde Land.

Terwijl u wegliep tikte ik zachtjes & uiterst vriendelijk op het raam. U keek betrapt omhoog. Ik wees even naar de stapel uitwerpselen, maar uw blik stond op de weg voorwaarts. Door de hor riep ik u nog even speels toe of u niet even de drollen wilde opruimen, maar met ferme tred en oostindisch doof ging u uw weegs.

Het zit namelijk zo: Hier op de buurt wonen nogal wat kinderen die ook in de herfst graag buiten spelen, eikels verzamelen en genieten van al dat groen,geel,bruine gebladerte. De inwoners van 58-72 houden er niet van als die kids een warm bruin laagje ontlasting meenemen op het nieuwe tapijt.

Toch is er genade hoor. Ik zou misschien ook wel stug doorgelopen zijn. Betrapt worden is alles behalve prettig. Ik wandel zelf ook veel trouwens, wel zonder giertank aan een lijntje. Als ik u ergens in een andere straat tegenkom (er vanuitgaande dat de Kolfbaan voor u even niet op de route gaat liggen wegens schaamte) dan kunnen we er hopelijk om lachen. Wees gegroet, K. Postma, 2 hoog.