👴 Je verklaart mij vast voor gek, maar ik geloof dat ik dit weekend een schaduw van de Oudtestamentische profeet Daniël heb gezien. Ik had niet gedronken overigens… 👴
Daniël. De jonge Godsman van weleer die zijn werkgebied, in zijn geval noodgedwongen, verplaatste van Jeruzalem naar Babylon. Hij maakte zich een nieuwe taal eigen in dat verre en vreemde land. Een taal die herkenning opriep bij zijn eigen mensen, maar waarmee hij ook in zijn nieuwe habitat furore maakte. Een man die buitengewoon begenadigd werd door zijn God om op een nieuwe plek uit te blinken, zonder concessies te doen aan zijn afkomst. Vorige week las ik het boek Daniël opnieuw. Zaterdagavond keek ik zijn schaduw in de ogen.
Daniël stond op zijn beurt weer op de schouders van illustere voorgangers als Jozef, Mozes en Esther die ieder op hun eigen manier, in hun eigen Babel, leesbare brieven waren van God in ongewone en onzekere tijden. De Daniël die ik zag, op tv, is er een uit recentere tijden.
Alsof de artiesten een schat vonden die veel te lang moest wachten om gevonden te worden.
Als gezin keken we namelijk Beste Zangers en hoorde ik Matthijn Buwalda spreken over zijn geloof & leven en (on)gelovige zangers zijn liederen vertolken. Ik zag hem knuffelen en complimenten uitdelen aan mooie mensen die de kerkbanken misschien wel nooit zullen bevolken. Ik zag hem het goede zien, de gaven en talenten door God gegeven aan mensen die Hem daar nu nog niet voor danken.
De vertrouwde taal van Jeruzalem klonk luid en duidelijk door in dit vreemde verre televisieland. Er werd een brug geslagen. Dat doet oprechtheid en kwetsbaarheid altijd. De artiesten leken op hun beurt diep onder de indruk van een repertoire hen onbekend. Alsof ze een schat vonden die veel te lang moest wachten om gevonden te worden. Net zoals de mensen uit Daniëls dagen leken ze geen fout in hem te kunnen vinden.
Voor ik hier Matthijn nog voor zijn dood heilig ga verklaren. Uiteraard ligt er nog een heel leven voor hem, mag ik hopen althans. Daniël zei 'nee' tegen de spijswetten als jonge gast, maar bleek nog steeds trouw toen hij als hoogbejaarde als leeuwenvoer in de put werd gegooid. Dat moet nog maar blijken bij deze beste zanger. Maar je zult begrijpen, dat geldt voor ons allemaal.
Daniël bewees in zijn tijd dat je trouw kunt zijn als balling, omringd door pracht, praal en propaganda van de wereld, wanneer je trouw blijft aan God. Het lijkt erop dat Matthijn dezelfde weg bewandelt. Hij heeft het Jeruzalem, met haar concerten in 21e -eeuwse worshipfabrieken, voor nu achter zich gelaten en is opgetrokken naar een ver land niet wetende waar hij uit zou komen. Hij bewijst dat de wind kan draaien, zonder dat jezelf met alle winden mee hoeft te blazen.
Hij heeft het Jeruzalem, met haar concerten in 21e -eeuwse worshipfabrieken, voor nu achter zich gelaten en is opgetrokken naar een ver land niet wetende waar hij uit zou komen.
Ik zie kansen voor al die mensen die, samen met hun God, op allerlei plekken vandaag weer de hamer oppakken, de laptop openen, een schoollokaal binnenwandelen of iets creëren vanuit niets in de (klein)kunst. Die scheppen en herscheppen en de wereld, Babel, weer iets mooier maken dan het daarvoor was. Simpelweg door de geur te verspreiden, die leesbare brief te zijn en in alles laten zien dat ze het niet alleen dragen. Jij ook?
Ook in mijn boeken hoop ik een brug te slaan. Met een keiharde lach en een diepere boodschap? Nieuwsgierig: Check de webshop
Mooie blog Kees! Het was een indrukwekkende en mooie uitzending met Matthijn Buwalda. Waardevol de vergelijking met Daniël